Vanuit het zonnige Australië en lekker languit liggend in de hangmat komt hier mijn laatste farm verhaal! Na drie maanden vee drijven, castreren en voeren, watertanks checken, repareren en vullen, nieuwe waterleidingen plaatsen, hekken opzetten en repareren en niet te vergeten de veeeele honden verzorgen zijn mijn laatste twee weken aangebroken. Ik zal mijn laatste twee weken alleen doorbrengen op de boerderij maar dat is voor mij al niet meer raar. Ik kan het mij nog als de dag van gisteren herinneren dat ik hier aankwam. De andere backpacker had mij opgehaald en waarschuwde al een beetje voor hoe het er uit zou zien. Wat was dit een verschil met hoe ik het leven gewend was. Geen normaal huis en de hygiene, dat kenden ze volgens mij niet!
Hoe wel ik nu zeg dat het lekker warm en zonnig is. Is het in de ochtend totaal anders. In de nacht slaap ik in een trainingsbroek en een dikke trui want het is iedere nacht tussen de -1 en 5 graden. En in een caravan met kapotte ramen en een deur die nooit dicht kan is dat erg koud! Ik loop dan ook met de winterjas over de boer in de ochtend tot een uur of negen. Na negen uur gaat de korte broek weer aan en is het overdag weer zo’n 27-33 graden. Een enorm verschil waar ik de eerste dagen echt heel erg aan moest wennen! Straks met het reizen langs de oostkust is het als goed is wat warmer in de nachten.
Het was de laatste tijd erg stil online, ik weet het.. Maar als je iedere dag dezelfde werkzaamheden hebt, dan is er niet veel nieuws om over te schrijven. Ik heb dan ook gewacht tot de laatste weken en schrijf nu een mooi lang verhaal!
In totaal ben ik 3,5 maand op deze boerderij geweest en van die maanden ben ik ruim 80% alleen geweest. Echt helemaal alleen op een plek ver van de bewoonbare wereld. Ik werkte 2-3 dagen met de boer en boerin en was dan weer een week soms zelfs twee weken alleen. Het was in het begin allemaal heel fijn, nergens aan hoeven denken, geen zorgen van thuis aan je hoofd, geen gezeur aan je hoofd van andere mensen en lekker doen waar je zelf zin in hebt. Heerlijk! Maar na een maand begint er iets aan die heerlijkheid te veranderen. Het alleen zijn begin je zat te worden en iets in je binnenste begint te veranderen. Ik moest wat verzinnen om mijzelf niet te verliezen in de eenzaamheid. En door dat te doen heb ik de beste les geleerd die ik met mijn hele reis zal hebben. Ik ben tot mijn diepste ik gekomen. En ik heb gevonden waar ik naar opzoek was.
Je kan het zien als een emmer vol met stenen en water. Als je er een steen bij in gooit is het water niet meer helder en staat het niet stil. Tot dat je lang genoeg wacht. Het water begint stil te staan en na nog langer wachten kan je de bodem van de emmer zien. Met dit Monnik-verhaal ben ik naar mijzelf gaan kijken. Ik moest mij op laten gaan in de stilte van de natuur en van de eenzaamheid iets positiefs maken. Zo kwam ik tot het diepste van mijzelf en ga ik straks naar huis met rust en een duidelijk toekomstbeeld voor ogen. Vooral de rust in mijzelf is het beste wat ik ooit heb kunnen vinden.
Iedere dag was ik druk met de dagelijkse werkzaamheden op de boerderij. Ik begon zes uur/ half zeven in de ochtend en de dag eindigde tussen vijf en zes uur in de avond. Het is natuurlijk fijn om even weg te dromen bij de reis die ik ga maken langs de oostkust maar dit begon ik iedere dag te doen. Aaah nog zes weken! Dan ga ik hier weg en ga ik reizen! Diep in mijzelf zei ik dan dat ik hier eigenlijk nu niet wil zijn. En met de realiteit dat ik de volgende ochtend gewoon op de zelfde plek weer wakker word is dat niet goed. Ik was immers ook naar Australië vertrokken om te werken op een boerderij!
Ik moest meer bewust worden van wat ik deed overdag. Zo was ik bijvoorbeeld met de quad aan het rijden door de bossen en kwam ik op een groot open veld met hoog gras terecht. Overal waren aparte bomen om mij heen, ik hoorde fluitende vogels en de zon stond vol op mijn kop. Ik kreeg hier een heel gelukkig gevoel van en stopte even met alles wat ik deed en besef me dat ik op mijn quad in de middel of nowhere in Australië zit. Het leek wel alsof ik in een film was. Nog een mooi voorbeeld is dat de boer voor zaken naar de stad moest en ik mee ging. Ik kreeg drie uur vrije tijd om rond te lopen in de stad. Ik besloot om een uurtje op een terras te gaan zitten met een kop koffie. Het was zo mooi om te zien dat ‘bijna’ iedereen hetzelfde er bij liep. Een spijkerbroek met een blouse. Of het nu een man was of een vrouw, dat maakte niet uit. Ik vond het erg bijzonder om zoiets mee te maken.
Ja toen kwam ik op het woordje geluk.. Ik snapte geluk nooit.. Wat is het en hoe krijg je het? Ah ik wil een nieuwe IPad, ik wil de nieuwste iPhone, ahhh een nieuwe brommer. Ja ik dacht terug in Nederland dat ik door dat soort dingen gelukkig werd. Iedere keer iets nieuws of het nieuwste van het nieuwste. Maar nee.. Geluk zit hem niet in de dingen maar in jezelf. Ik heb hier op de boerderij zo basic als ik weet niet wat geleefd. We aten groentes van het land, het vlees was van een eigen geslachte koe, altijd na het werk één blikje cola, de rest van de dag was het water of ranja en we leefden hier in grote zee containers en caravans. Zonder alle elektronica en de nieuwste van de nieuwste dingen ben ik iedere dag nu bewust van wat ik doe en heb. Ik geniet daar dan ook echt van. Onvoorstelbaar hoe blij je aan het eind van de dag in de hangmat van een blikje cola kan genieten, of hoe lekker het is om 5 minuten te kunnen douchen na een dag werken. En misschien nog wel het mooiste: met een kop koffie in je hand in de buitenlucht staan en de zon zien opkomen. Dit is iets wat ik straks ook zeker terug mee naar huis neem in Nederland!
Met nu dus nog twee weken te gaan ga ik langzamerhand al mijn spulletjes bij elkaar pakken. De boer komt op de dag van mijn vertrek weer terug en brengt mij naar de bushalte waar ik de bus in stap naar Brisbane. Zoals ik al op Facebook had vermeld, heb ik geen telefoon meer en ben ik dus niet meer overal bereikbaar. Maar er zijn genoeg hostels met wifi waar ik even een duik achter de laptop kan nemen. Lange verhalen op de website weet ik niet zeker of dat er nog van zal komen maar foto’s en video’s zal ik zeker nog gaan plaatsen op Facebook en Instagram.
Tot later!
