Dublin dag 2 en 3. Met een brak hoofd werd ik wakker. Weinig slaap en erg benauwd in het hostel. De avond voor het slapen was super. Ik had Patrick uit Tsjechië overdag leren kennen en we zouden naar de Whisky Tasting gaan. Erg interessant en ook erg veel Whisky. Haha. Ik kwam weer snel in gesprek met andere mensen. Canadezen, Australiërs, en mensen uit de USA. Het verbaasd mij hoe snel dit gaat. Ik ben tot nu toe de enigste Nederlander en het voelt best fijn. Ergens heen gaan waar je totaal een vreemde bent.
Verder die avond gingen we met het groepje Dublin in. Iets eten en wat drinken. Hierdoor dus lekker met een brak hoofd wakker geworden de volgende dag. De mensen die mij kennen weten hoe ik er vanochtend in bed bij heb gelegen na een avondje bier drinken.
Half 11 in de morgen starte een walking tour door Dublin. Omdat ik niet veel tijd heb hier dacht ik dat dit de juiste manier was om Dublin wat beter te leren kennen. En dat was ook zo. Tot een uurtje of 3 hebben we met een hele groep Dublin door gelopen en zo ook wat geleerd over de geschiedenis.
Rond 15 uur was het afgelopen en vervolgde ik mijn weg alleen naar de Guiness Store House. Daar eenmaal binnengekomen kwam ik Daniel uit Australie weer tegen. Samen hebben we de tour gedaan. Mooi om te zien hoe het bier gemaakt wordt en nog mooier was dat wij een eigen Guiness konden tappen en opdrinken op de bovenste etage met uitzicht over heel Dublin.
Vaak heb ik gehoord en ook van mensen dichtbij dat het super mooi is om nieuwe mensen te leren kennen maar ook dat het raar voelt om weer afscheid te nemen van ze. Grote kans namelijk dat je ze nooit weer ziet. Zo ook met Patrik en Daniel. Je leert 2 mensen kennen in 2 dagen en daarna zul je ze waarschijnlijk nooit weer zien. Een apart gevoel wat ik nog niet kende.
In de avond had ik afgesproken met de 2 Canadezen, Fred en Catherine. We gingen een drinking tour door Dublin doen, maar dan de niet toeristische pubs. Echt bij de Lokals. En echt, ik ga zeker weten terug komen naar Ierland. De mensen, whisky, bier, cultuur, het is moeilijk te beschrijven maar het is gewoon amazing.
Tuurlijk, misschien is het ook wel omdat dit mijn eerste land is waar ik echt alleen ben qua backpack stijl maar allemaal mensen om mij heen heb met de zelfde interesses, dit is een gevoel waar ik een lange tijd naar op zoek was.
